McKenzie Therapie

De McKenziemethode is ontstaan in 1956 in NieuwZeeland. Een fysiotherapeut, dhr. Robin McKenzie, naar wie deze methode dus is genoemd, deed in dat jaar een opmerkelijke klinische observatie bij één van zijn rugpijnpatiënten. Hij werkte dit gegeven uit en er ontstond een ‘mechanische diagnose en therapie’. Mechanisch wil zeggen dat symptomen, bijvoorbeeld ‘pijn’, reageren op statische en dynamische belastingsstrategieën. Anders gezegd: bepaalde houdingen en bewegingen hebben invloed op de pijn. De pijn neemt toe of vermindert juist. En op basis van dit gedrag van symptomen komt McKenzie tot een Mechanische Diagnose. In eerste instantie was de McKenzie-methode bedoeld voor mensen met nek- of rugklachten. Echter, op dit moment ook voor mensen met arm- of beenklachten.

De behandeling, de Mechanische Therapie, bestaat eenvoudig gezegd uit het oefenen in de juiste richting. Dit is dus de richting die de pijnklachten doet verminderen of verdwijnen. Het effect is vaak direct na de oefeningen merkbaar. Het is een zelfbehandelingsmethode. Ook typisch McKenzie is de preventie. Als een nieuwe rugpijnepisode zich bijvoorbeeld aandient, weet men pecies wat gedaan moeten worden om verergering te voorkomen en welke oefeningen uitgevoerd moeten worden om zichzelf te behandelen, zodat in dit geval de rugpijn vermindert of verdwijnt.

Bij alle acute en chronische nek- en rugklachten. Bij klachten aan de ledematen. Om een paar voorbeelden te noemen: spit, lumbago, acute dwangstand van de nek of rug, whiplash, hoofdpijn, tenniselleboog, golferselleboog, achillespeesontsteking, kniepeesontsteking.

De McKenzietherapeut staat geregistreerd en moet zich verplicht na- en bijscholen om geregistreerd te kunnen blijven. De McKenzietherapeut kan een fysiotherapeut, arts of oefentherapeut zijn die zich na zijn opleiding heeft bijgeschoold in de McKenzie-methode

Alle ziektekostenverzekeraars vergoeden de McKenzie methode. Per1 januari 2006 kan men zonder verwijzing naar een McKenzietherapeut.